Learning log
Fourth : (1st September 2015)
สังคมไทยปัจจุบัน
เป็นสังคมที่เห็นคุณค่าทางวัตถุมากกว่าคุณค่าทางจิตใจ หรืออาจจะเรียกว่า
สังคมแห่งวัตถุนิยม ซึ่งยิ่งมีการพัฒนาไปเท่าใด
จะยิ่งเกิดปัญหาจากการพัฒนาเท่านั้น ยิ่งมีวัตถุสนองความต้องการมากเท่าใดยิ่งไม่รู้จักพอ
คนไทยในยุคโลกาภิวัตน์ จึงมีปัญหาทางจิตเกิดขึ้นมากมาย เช่น
มีพฤติกรรมการแสดงออกที่รุนแรง ขาดเมตตา ไม่มีคุณธรรม
จริยธรรมที่เป็นเครื่องเตือนจิตใจให้ปฏิบัติตนในทางที่ดี ทำให้คนไทยยุคใหม่ตกเป็นทาสของประเทศทุนนิยมที่ผลิตเครื่องอุปโภคบริโภคมาเป็นเหยื่อล่อ
ทำให้มนุษย์เกิดกิเลสอยากมีอยากได้ สนับสนุนให้เกิดค่านิยมบริโภคผ่านสื่อต่าง ๆ
โดยปราศจากการควบคุมและไตร่ตรอง เมื่อเกิดความอยากมี อยากได้ แต่ไม่มีเงินซื้อก็จะกระทำทุจริต
ลักเล็กขโมยน้อย ฉกชิงวิ่งราวดังที่เป็นข่าวอยู่เสมอ
สังคมปัจจุบันจึงไร้ความมีน้ำใจ จะมีสื่อลามกต่าง
ๆ มากมาย มีสิ่งมอมเมาในรูปแบบการพนันต่าง ๆ อีกมาก เสพสิ่งเสพติด เช่น บุหรี่
ยาบ้า ยาไอซ์ เมื่อสังคมไทยตกอยู่ในสภาพแวดล้อมทางสังคมเช่นนี้ จึงไม่มีการพัฒนา
อีกทั้งคนส่วนใหญ่คิดว่า การมีความพร้อมทางวัตถุจะทำให้ชีวิตมีความสงบสุข จึงทำให้เกิดการโกงกินทุจริตคิดมิชอบต่อหน้าที่การงาน
เพื่อให้ได้มาซึ่งเงินทองและสิ่งของมีค่าต่างๆ บางคนมีสิ่งที่มีอยู่แล้วก็ให้มีมากกว่าเดิม
ถึงกับกู้หนี้ยืมสินมาซื้อหา พฤติกรรมต่างๆเช่นนี้เกิดขึ้นในสังคมทุกส่วน
ทั้งในระดับครอบครัว ส่วนภูมิภาคและมากขึ้นถึงระดับประเทศ และจะส่งผลโดยตรงต่อการศึกษามากที่สุดเพราะถือว่าการศึกษาไม่ได้ช่วยให้คนพัฒนาขึ้น
การศึกษามีความสำคัญมากสำหรับทุกคน
เพราะคนที่มีการศึกษาย่อมมีความได้เปรียบในการประกอบอาชีพต่างๆ
รวมทั้งความเป็นอยู่ในชีวิตประจำวันด้วย สังคมไทยของเราในปัจจุบันมีการพัฒนาไปมากมาย
ทั้งในด้านเทคโนโลยีและอื่นๆ
แต่ตรงกันข้ามกับการศึกษาไทยในปัจจุบันที่ไม่มีการพัฒนาและล้าหลังลงเรื่อยๆ ทั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาอยู่ตลอดเวลา
ซึ่งสาเหตุอาจจะเกิดจากทั้งตัวของผู้เรียนและผู้สอน
รวมทั้งสภาพแวดล้อมทางสังคมด้วย ซึ่งปัญหาที่เกิดจากครูผู้สอน
คือ ครูหรืออาจารย์บางคนยังไม่มีคุณภาพที่เพียงพอในการที่จะถ่ายทอดความรู้ต่างๆให้ผู้เรียนอย่างแท้จริง
รวมทั้งรายได้ของอาจารย์หรือครูยังอยู่ในอัตราที่ต่ำเมื่อเทียบกับหลายประเทศ
ทำให้คนที่มีความรู้ความสามารถอย่างแท้จริงขาดแรงจูงใจที่จะยึดอาชีพอาจารย์หรือครู
คือ มีการสอนเพียงเพื่อหน้าที่แต่ไม่ได้มีจิตวิญญาณของความเป็นครูอย่างแท้จริง
ซึ่งบางครั้งครูเหล่านี้อาจมาจากการทุจริต
จึงทำให้การสอนไม่ดีเพราะไม่ได้มาจากความรู้และความสามารถของตนอย่างแท้จริง เราจะเห็นได้ว่าเทคโนโลยีต่างๆมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย เทคโนโลยีเหล่านี้เป็นส่วนร่วมสำคัญในการขับเคลื่อนในการพัฒนาการศึกษาเป็นอย่างมาก
แต่บุคลากรทางการศึกษาส่วนใหญ่ใช้เทคโนโลยีไปในทางที่ผิดทั้งผู้สอน และผู้เรียน
ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อผู้เรียนโดยตรง เช่น การใช้เทคโนโลยีเพื่อค้นคว้าหาข้อมูลทางการศึกษาต่างๆเป็นสิ่งที่ดี
แต่ผู้เรียนส่วนใหญ่ใช้ในทางที่ผิด คือ ใช้เพื่อความบันเทิงเสียมากกว่า ทำให้นักเรียนสบายเกินไปจนเกิดความเกียจคร้าน
โดยบางครั้งทำให้เสียการเรียนได้
และที่สำคัญการเรียนส่วนใหญ่จะสอนให้ท่องจำ โดยไม่ได้เกิดผลมาจากความเข้าใจของผู้เรียนจึงทำให้ผู้เรียนไม่ประสบผลสำเร็จในการเรียนนั้นๆ
และไม่สามารถนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้อย่างแท้จริง ซึ่งหากเปรียบเทียบกับนานาประเทศแล้วจะพบว่าการจัดการศึกษาของไทยมีผลสัมฤทธิ์ที่ด้อยกว่ามากทั้งในเชิงปริมาณและคุณภาพ
การเมืองการปกครองของประเทศไทยที่ผ่านมาส่วนใหญ่ไม่มีความมั่นคง
และเที่ยงตรง จึงทำให้เกิดปัญหาทุจริตคอร์รัปชั่นซึ่งเป็นปัญหาที่อยู่ในสังคมไทยมาเป็นเวลานาน
และนับวันยิ่งรุนแรงมากยิ่งขึ้น
ปัญหาคอร์รัปชั่นทำให้ประเทศชาติต้องสูญเสียงบประมาณที่ต้องนำมาใช้ในการ
พัฒนาประเทศชาติเป็นเวลามหาศาล เช่น
การทุจริตของข้าราชการบางคนในการจัดซื้อวัสดุเพื่อนำมาสร้างถนน
ทำให้ได้วัสดุที่ไม่มีคุณภาพแต่ราคาสูง
ซึ่งส่งผลกระทบต่อประชาชนโดยตรงเพราะประชาชนต้องใช้ถนนในการเดินทาง หากถนนไม่ดี ชำรุด หรือทรุดตัวก็จะทำให้ประชาชนเดือดร้อนเกิดอันตรายต่อชีวิตและทรัพย์สินได้
รัฐบาลทำให้เกิดการผูกขาด ข้าราชการจะติดต่อซื้อขายกับพรรคพวกของตนหรือผู้ที่ให้ผลประโยชน์ต่อตนเองเท่านั้น
ซึ่งเป็นการเห็นแก่ตัวของข้าราชการเหล่านั้น ทำให้เกิดกลุ่มผลประโยชน์ในวงราชการ
ใช้สถานที่ราชการหากินในทางไม่สุจริต ด้านข้าราชการ
ทำให้ข้าราชการที่ซื่อสัตย์สุจริตหมดกำลังใจในการทำงาน
ถ้าผู้บังคับบัญชาร่วมกับลูกน้องใกล้ชิดกระทำการคอรัปชั่นด้วยแล้ว
ข้าราชการที่สุจริตย่อมอยู่ในวงราชการยากเพราะจะโดนกลั่นแกล้งตลอดเวลา ด้านประชาชน
ประชาชนเสื่อมศรัทธาข้าราชการ เพราะข้าราชการที่คอรัปชั่นจะทำให้ข้าราชการที่ซื่อสัตย์พลอยเสียชื่อเสียง
เกียรติยศ ไปด้วย ซึ่งถ้าหากคนที่มีหน้าที่บริหารประเทศ
และพัฒนาประเทศไม่ว่าจะในระดับใดเกิดการคอร์รัปชั่น ก็จะกลายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับเยาวชนเพราะพวกเขาจะคิดว่า
ทำไมพวกเขาจะคดโกงไม่ได้ในเมื่อผู้อื่นยังคดโกงได้
ซึ่งหากเกิดปัญหาเหล่านี้ขึ้นก็สะท้อนให้เห็นว่า
การศึกษาและคุณธรรมต่างๆไม่ได้มีผลต่อการพัฒนาเยาวชนเหล่านั้นเลย
สังคมในปัจจุบันหลอกลวงกันมาก
คนรู้ไม่เท่าทันสังคมจะเป็นเหยื่อของคนฉลาด คนส่วนใหญ่จะทำงานเพื่อประโยชน์ของตนเองมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม ภายในสังคมจะมีการแข่งขัน
ทำให้เห็นแก่ตัว ไม่มีความสามัคคี ประเทศไทยจะมีความเจริญทางเศรษฐกิจเฉพาะกลุ่ม คือจะมีคนจนคนรวยมากขึ้น
ซึ่งคนไทยชอบความสะดวกสบาย จนบางครั้งคิดหรือทำอะไรไปในทางที่ผิดเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ตนเองต้องการ
ครอบครัวต่างๆ จะไม่มีระบบการแก้ปัญหาและช่วยเหลือตนเองหรืออาจเรียกว่าไม่มีภูมิคุ้มกันในตัวเอง
จึงส่งผลทำให้สังคมอ่อนแอ เยาวชนไทยถูกปลูกฝังมาแบบผิดๆ และจะไม่มีการพึ่งพาตนเอง
จะพึ่งพาผู้อื่นเป็นส่วนใหญ่ จึงทำให้บุคคลเหล่านี้ไม่มีจุดยืนที่แท้จริงในสังคม ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้ปกครองหรือญาติพี่น้องส่วนใหญ่มีน้ำใจต่อลูกหลานของตนมากเกินไป
คือ ช่วยเหลือในการทำสิ่งต่างๆทุกอย่าง จึงทำให้เกิดผลเสียต่อหน่วยงาน
ระบบการศึกษา เพราะผู้ปกครองคอยช่วยเหลือญาติลูกหลานมากเกินไป จึงทำให้เยาวชนเหล่านั้นไม่มีความเข้มแข็ง ไม่มีความอดทน
มีความทุกข์ยากแค่เล็กน้อยก็ไม่สู้ เมื่อเห็นผู้อื่นดีกว่า ก็เกิดการอิจฉา เกิดการเบียดเบียนเอารัดเอาเปรียบ
แข่งขันกัน หรือรวมทั้งการคดโกง เพื่อจะดึงเอาความสะดวกสบายมาเป็นของตนและพวกพ้องให้มากที่สุด คนไทยส่วนใหญ่ที่มีปัญหาเหล่านี้
จะมีลักษณะขี้เกียจ อ่อนแอ ใจเสาะ เปราะบาง ทำให้ตัวเองไม่มีการพัฒนา
ซ้ำยังต้องมุ่งหาทางสร้างความสบายให้ตัวเองโดยอาศัยบุคคลและวัตถุเป็นที่ยึดถือ
ทำให้ปัญหาสังคมเพิ่มขึ้น
จึงต้องหาผลประโยชน์จากผู้อื่นทางด้านวัตถุทั้งทางตรงและทางอ้อม
เกิดการเอารัดเอาเปรียบมากขึ้นในสังคม
สังคมเต็มไปด้วยการแข่งขันและการร่วมมือ
ทั้งระดับระหว่างประเทศ และในประเทศ ทำให้การดำเนินงานร่วมกันไม่ราบรื่น
ขาดความสามัคคีกันในหมู่คณะและเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
จากปัญหาที่กล่าวมาทั้งหมดโดยรวมเกิดจากคนไทยยังขาดคุณธรรมจริยธรรมในการดำรงชีวิต
จึงส่งผลให้การศึกษาและคุณภาพชีวิตของคนไทยไม่มีการพัฒนาขึ้น
ซึ่งคุณธรรมจริยธรรมเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่ทุกคนพึงมี ไม่ว่าจะในระดับใด
ในสังคมหรืออาชีพใดก็ตาม ในการศึกษาหากมีผู้ที่ขาดคุณธรรมจริยธรรมอยู่ ก็จะทำให้ระบบการศึกษาไม่มีการพัฒนาหรือพัฒนาอย่างล่าช้า
หรืออาจกล่าวได้ว่า ถ้าหากบุคคลที่ได้รับการศึกษาแล้วแต่ยังมีพฤติกรรมหรือการกระทำที่ไม่พึงประสงค์อีก
ก็แสดงว่าการศึกษาไม่ได้ช่วยขัดเกลาพวกเขาเลย ผู้ที่ทำหน้าที่ทางด้านการเมือง
การปกครองในระดับย่อย ระดับภูมิภาค และระดับประเทศ หากไม่มีคุณธรรม
จริยธรรมในการปฏิบัติงานของตนเองแล้ว พื้นที่หรือสังคม รวมทั้งประเทศ
ก็จะไม่มีการพัฒนาได้เช่นกัน เพราะหากต่างฝ่ายต่างเห็นแก่ตัว
เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม คิดแต่จะได้จะรับเพียงอย่างเดียว
ถ้าหากภายในประเทศมีบุคคลเหล่านี้จำนวนมากประเทศชาติก็จะมีแต่ปัญหาในการปกครอง
และไม่มีการพัฒนาใดๆเกิดขึ้นภายในประเทศอย่างแท้จริง สังคมจะเต็มไปด้วยการแข่งขันมากว่าการร่วมมือกัน
ฉะนั้นไม่ว่าเราจะอยู่ในสังคมของการเรียนหรือจบออกไปเข้าสู่โหมดของสังคมของการทำงาน
เราก็จะต้องเป็นคนเก่ง เก่งทั้งด้านความรู้และมีทักษะในการใช้ชีวิตด้วย
เพราะถ้าหากภายในตัวของเราและทุกๆคนเต็มไปด้วยสิ่งเหล่านี้
อนาคตของประเทศก็จะดีและพัฒนาขึ้น
และถ้าเจอปัญหาในด้านใดก็แล้วแต่ถ้าทุกฝ่ายมีการร่วมมือกันในการแก้ไขปัญหาเหล่านั้นก็จะส่งผลให้ประเทศมีการพัฒนาในทางที่ดีขึ้นมากเช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น